Chodniczek jest. Czeka na światło, żeby dobrze wyszedł na zdjęciu, i wkrótce pojawi się tutaj w całej swej okrągłej okazałości.

Przyjemnie jest robić chodniczki i nie jest to ciężka praca; najtrudniejsze jest przygotowanie materiału, czyli pocięcie w centymetrowej szerokości paski jakiejś dzianiny - najlepsza wiskoza - która do tej pory była, dajmy na to, sukienką. Mam na palcach odciski od nożyczek.

Sąsiadów z trzeciego końca wsi dotknęła zuchwała kradzież. Smutne, bo i pan, i pani na cały swój - owszem, na tle wsi pokaźny  - majątek pracowali własnymi rękami. Nie są z bogatych rodzin, nikt im niczego nie podarował. Mają duże gospodarstwo, mleczne krowy, tuczniki. Pan ma przedwczesną siwiznę, pani wysiada kręgosłup. Owszem: na wielkie wyjście pani ubiera się w iście hollywoodzkim stylu, a dwójce ich dzieci nie brakuje niczego z rzeczy, które można kupić. No, i okradziono ich.

- Wpuścili im do domu taki gaz, po którym spali do południa następnego dnia - opowiada Dziadzisław. -Ciągnik, ten wielki, wypchnęli z podwórka, a potem pojechali przez sosnowy las, wygonem, do szosy. Chcieli wziąć też drugi ciągnik, ale paliwo miał spuszczone, więc zamiast niego wzięli ładowacz do obornika. Za Brzezinami, koło Janówki, musieli gdzieś wykręcić, bo ślad się urywa.

- Jesteś zaskakująco dobrze poinformowany - zauważa Babcia. - To aż podejrzane.

Dziadzisław obraził się.

Nie wiem, czemu :)