Mój poprzedni blog miał śliczny tytuł Borisa Viana w zawieszeniu.

Zmieniłam adres strony z przyczyn technicznych. Tu napisane w trudzie i emocjach notki nie giną, nie idą w kosmos, wszystko gra i buczy, jak mawia wuj. 

Ale to tylko część prawdy. Inna część jest taka, że nadchodzą zmiany, czuję to w kościach. I że przestaję być w zawieszeniu, odwieszam się.

Bo jak nie teraz, to kiedy. 

Nie będę czekać na lepszy moment i na to, że trochę urosnę, wyśpię się, zrobi się cieplej, rozkwitną tulipany, opielę truskawki i odrestauruję wszystkie krzesła.

Możliwe, że ten lepszy moment już był.

Idę zatem skończyć moją torbę do nowego płaszcza - jak uszyję, to ją tu pokażę.

Tymczasem dla wytrwałych mam zdjęcie torbencji prezentowej. Powstała z myślą o konkretnej osobie i tej właśnie osobie została sprezentowana.

Wiem, wiem, muszę popracować nad warsztatem, jeśli chodzi o fotografowanie ;)